Πολύ σύντομα μετά από το πρώτο βήμα που είναι το έτοιμο κιτ, όλοι αναζητούν το κάτι παραπάνω στο να δημιουργήσουν την δική τους μπύρα, βάζοντας λίγάκι από τον χαρακτήρα τους.

Η ζυθοποίηση με εκχυλίσματα (mx από το αγγλικό malt extract ή  partial mash, αφού κάνουμε μερικό mashing-σακχαροποίηση κάποιες φορές) είναι μια αρκετά απλή διαδικασία σε σχέση με τις προχωρημένες μεθόδους (αυτες που αποκαλούνται all grain) και ο εξοπλισμός που απαιτείται μπορεί να ξεκινήσει απο πολύ απλά πράγματα τα οποία μπορεί να υπάρχουν ήδη σε ένα νοικοκυριό.

1. Κατσαρόλα. Ιδανικά πρέπει να είναι κατασκευασμένη από ανοξείδωτο χάλυβα, πράγμα που αυξάνει την τιμή της, αλλά είναι βέβαιο οτι δεν θα οξειδωθεί από διάφορα καθαριστικά που είναι όξινα. Στην περίπωση που θα επιλέξετε αλουμινένια για μεγαλύτερη οικονομία, απλά αποφύγετε τον καθαρισμό με χημικά και προτιμήστε σφουγγαράκι και σαπούνι κουζίνας. Οσον αφορά το μέγεθος τους, όσο πιο μεγάλη η κατσαρόλα τόσο πιο καλά (προφανώς) και ο περιορισμός βρίσκεται στο αν θα χρησιμοποιήτε το μάτι της κουζίνας ή εστία γκαζιού. Συνήθως το μεγάλο μάτι μίας οικιακής κουζίνας μπορεί να διαχειριστεί μέχρι 20λιτρη κατσαρόλα η οποία είναι αρκετά καλό μέγεθος με δυνατότητα κανονικής παραγωγής. Λάβετε υπόψη ότι μία 20λιτρη κατσαρόλα μπορέι άνετα να παράξει 20-23 λίτρα μπύρας με την μέθοδο των εκχυλισμάτων. Η μέθοδος των εκχυλισμάτων, επειδή συνήθως παράγει λίγο πιο συμπυκνωμένο γλεύκος η προσθήκη νερού κατά την τελική φάση μπορέι να δώσει λίγη ή περισσότερη ποσότητα από την πραγματική δυναμική του όγκου της κατσαρόλας αλλά με κάποιους περιορισμούς. Σε περίπτωση που θελήσετε να κάνετε ένα αναγκάιο αλλά σύντομο πέρασμα από την μέθοδο με τα εκχυλίσματα, επιλέξτε ότι πιο οικονομικό, ενώ ακόμα και μία μεγάλη χύτρα των 8+ λίτρων μπορέι να σας προσφέρει την εμπειρία μιας μικρής παραγωγής 10-15 λίτρων.
2. Διχτάκια λυκίσκου ή ένα μικρό σάκο βύνης. Χρειάζονται για να κάνουμε “τσάι” ή steeping τις θρυμματισμένες βύνες  που θα χρησιμοποιήσουμε σε κάθε συνταγή, σε μικρή συνήθως ποσότητα για να μας δώσουν τα χαρακτηριστικά τους (άρωμα, χρώμα, γεύση). Τα ίδια διχτάκια λυκίσκου θα χρησιμοποιηθούν κατά την ώρα του βρασμού για να βάλουμε μέσα τον λυκίσκο που θα βράσουμε ή ακόμα και αυτόν του dry hopping
3. Πλήρες κιτ ζυθοποίησης Είναι το ίδιο που αγοράζουμε κατά την πρώτη επαφή με την ερασιτεχνική ζυθοποίηση και περιέχει όλα τα αναγκαία για να τοποθετήσουμε το γλευκος με την μαγιά της συνταγής μας, ώστε να ολοκληρωθεί η ζύμωση, και ύστερα να μεταγγίσουμε και στην συνέχεια να εμφιαλώσουμε. Σε αυτό περιέχονται ταπωτικό και καπάκια, αλλά και μικρή ποσότητα απολυμαντικού για το ξεκίνημα
4. Φιάλες και καπάκια,  απολυμαντικό (ώς αναλώσιμα)
5. Μία συνταγή 🙂 Σε αυτό τον σύνδεσμο μπορείτε να βρέιτε βασικές συνταγές (μπορέιτε να επιλέξετε την μέθοδο mx/partial mash) Σε κάθε περίπτωση μία συνταγή της αρεσκείας σας είναι πολύ έυκολο να δημιουργηθεί σε μερικά λεπτά.

Πλεονεκτήματα

• Μικρή αρχική επένδυση εξοπλισμου
• Ελάχιστες απαιτήσεις χώρου
• Μεγαλύτερο ποσοστό επιτυχίας
• Γρήγορη διαδικασία
• Δεν χρειάζεται εξοπλισμό ψύξης (λόγω μικρής ποσότητας)

Μειονεκτήματα

• Υψηλό κόστος πρώτων υλών
• Περιορισμός στην δημιουργικότητα (λόγω των έτοιμων εκχυλισμάτων)
• Συνήθως μικρότερες παρτίδες